ازدواج در نگاه هر کس معيارهايي دارد. با اين حال، معيارهايي که بزرگان دين معرفي کرده اند، سالم ترين و مطمئن ترين معيارها است.

شرط اول؛ ایمان

در اسلام شرط اول انتخاب همسر ايمان و تقوا معرفي شده است. دين بنيان خانواده را حفظ مي کند و همسر باتقوا بيشتر از همسري که تقواي کمتري دارد، مي تواند اعتماد و آرامش شما را تامين کند. بنابراين پرهيزگاري شرط اول ازدواج از نگاه ائمه و معصومين است. کسي که پايبند به دين نباشد هيچ ضمانتي وجود ندارد که به رعايت حقوق همسر و زندگي مشترک پايبند باشد. در حديثي از پيامبر اکرم(ص) نقل شده است که: وقتي کسي که به خواستگاري مي آيد و اخلاق و دين اش مايه رضايت است به او زن دهيد که اگر چنين نکنيد، فتنه و فساد زمين را پر خواهد کرد. (نهج الفصاحه ، ح247)

در حديث ديگري از پيامبر اکرم(ص) نقل شده است که: با زن به خاطر 4 چيز ازدواج مي شود: مال و ثروتش، زيبايي اش، دينداري اش و اصل و نسب خانواده اش؛ و تو با زنان متدين ازدواج کن. (کنز العمال . ح44602)

حسن خلق

توصيه بعدي اسلام درباره ملاک هاي ازدواج، حسن خلق است. مردي در اين زمينه با امام رضا (عليه السلام) مشورت نمود و عرض کرد: يکي از بستگانم از دخترم خواستگاري کرده ولي اخلاق بدي دارد. حضرت فرمود: اگر بدخلق است، دخترت را به ازدواج او در نياور. ( وسائل الشيعه، ج14،ص54).

دينداري و اخلاق از مهمترين ملاک هايي است که بايد هنگام انتخاب همسر مورد توجه قرار گيرند و اگر اين دو خصوصيت در کسي وجود نداشت، در ازدواج با او بايد ترديد کرد. حسن خلق به دارا بودن اخلاق هاي خوب مثل صداقت، عفت کلام، نگاه پاک، امانتداري، فروتني، بخشندگي و در کنار آن دوري از اخلاق هاي بد نظير تندخويي، بي وفايي، کينه و حسادت و… را شامل مي شود.

وصلت خانوادگی

ازدواج يک پيوند خانوادگي است نه پيوند دو نفر. از سوي ديگر، خانواده اولين و مهم ترين ريشه هر فرد و آموزشگاهي است که او داشته هايش، خلق و خو، عادت ها و نگاهش به زندگي را از آنجا کسب کرده. بنابراين مهم است با خانواده اي سالم و اصيل وصلت کنيم. اصالت خانوادگي به معناي سلامت خانواده و خوشنام بودن آن ها است. نه ثروت و اصل و نسب و نام و فاميل. اسلام تأکيد دارد که درباره سابقه خانوادگي همسر، تحقيق لازم صورت گيرد و به خصوص، مراتب ايماني و اخلاقي آنها در نظر گرفته شود. زيرا اين اصالت خانوادگي در زندگي جديد و نسل بعد تأثير خواهد گذاشت. پيامبر (صلي الله عليه و آله) در اين رابطه مي فرمايند: «براي نطفه هاي خود، بهترين را گزينش کنيد. »

امام صادق (عليه السلام) از رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل کرده اند که آن حضرت فرمود: «از ازدواج با احمق بپرهيزيد که هم نشيني با او مايه اندوه و بلاست.»

همتایی

کفويت در ازدواج هم هميشه مورد تاکيد پيامبر اکرم(ص) و ائمه بوده است. کفويت به معناي تناسب و همتايي و هماهنگي در ويژگي هاي اصلي افراد است و در جنبه هاي ايماني، فکري، اقتصادي، سني، ظاهري، خانوادگي، فرهنگي، تحصيلي و… مطرح مي شود. در اسلام تاکيد زيادي بر کفويت اعتقادي شده است چرا که اعتقادات هر فرد درون مايه وجودي او را مشخص مي کنند و تضاد در اعتقادات تنش هاي زيادي در زندگي در پي دارد. رسول خدا(صلي الله عليه و آله) فرمودند: «مرد مۆمن، کفو و همتاي زن مۆمن است؛ و مرد مسلمان، همتاي زن مسلمان.» (وسائل الشيعه، ج14، ص44.)

بر اين اساس بود که پيامبر (صلي الله عليه و آله)، حضرت علي (عليه السلام) را براي همسري دختر خود انتخاب نمودند. بعضي روايات همچنين کفويت را شامل دو چيز دانسته‌اند: يکي عفت ناشي از ايمان و اعتقاد و ديگري تأمين امکانات زندگي.

سلامت

سلامت جسم و روح در ازدواج هميشه مورد تاکيد اسلام بوده است. امام صادق (عليه السلام) از رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل کرده اند که آن حضرت فرمود: «از ازدواج با احمق بپرهيزيد که هم نشيني با او مايه اندوه و بلاست.» (جعفريات  ص92

احادیثی ازپیامبراکرم(صلی الله علیه وآله)درباره ازدواج:

* مراسم ازدواج را آشکار برگزار کنيد و خواستگاري را پنهان .(کنز العمال . ح44532)

* بهترين ازدواجها ها آن است که آسان تر انجام گيرد .(نهج الفصاحه ، ح248) درباره افزايش روزي پس از ازدواج احاديث ديگري هم از پيامبر اکرم(ص) نقل شده است. ايشان مي فرمايند: زن بگيريد؛ زيرا که ازدواج کردن روزي شما را بيشتر مي کند .(بحار الانوار . ج103 0ص217)

* مردان عزب خود را زن دهيد؛ زيرا با اين کار خداوند اخلاق آنان را نيکو مي گرداند و روزيهايشان را زياد مي کند و بر جوانمردي هاي آنان مي افزايد. (بحار الانوار . ج103 0ص222).

در اسلام هيچ بنايي ساخته نشد، که نزد خداي عزوجل محبوبتر و ارجمند تر از ازدواج باشد. (بحار الانوار . ج103 0ص222)

هر جواني که در دوره جواني خود ازدواج کند، شيطانش فرياد بر آورد که: واي بر او دين خود را از گزند من حفظ کرد .(کنز العمال . ح44441)

دو رکعت نمازي که ازدواج کرده مي خواند، برتر از هفتاد رکعت نمازي است که فرد عزب مي خواند .(بحار الانوار . ج103 0ص219).

منبع:تبیان